Met het 'Laatste Avondmaal' (met hoofdletters) wordt de laatste maaltijd bedoeld die
Jezus Christus
nuttigde, samen met zijn apostelen. Hierna werd Hij door
Judas
verraden, het
begin van de lijdensweg die tot zijn
dood aan het kruis
zou leiden. Dit samenzijn is een centrale rol gaan spelen in de christelijke godsdiensten.
Dit geldt vooral voor de
Rooms-Katholieke kerk
want die ziet het Laatste Avondmaal als de
instelling van de
eucharistie.
Bij het breken van het brood, voordat Hij het uitdeelde
aan zijn leerlingen, sprak Hij de woorden "neemt dit, want dit is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt; doet dit tot mijn gedachtenis".
En voor Hij de beker met de wijn rondgaf, noemde Hij de wijn zijn bloed.
Hij verwees hiermee vooruit naar zijn laatste offer.
Het is daarom goed te begrijpen dat veel kunstenaars deze maaltijd wilden uitbeelden.
Maar dat valt niet mee.
Zelfs met een moderne camera is het moeilijk om een mooi plaatje te schieten van een
groep mensen aan tafel. Op de voorgrond zie je onherkenbare achterhoofden.
Daarom regisseert de fotograaf meestal een beetje,
waardoor er meer mensen achter, dan vóór de
tafel terecht komen. Zo deed ook Leonardo da Vinci het en vele andere kunstenaars.
Eén heel lange tafel
met (bijna) alle disgenoten op een rij.
Jezus in het midden, herkenbaar aan een
nimbus
met kruis.
Johannes de Evangelist
ernaast, vaak met zijn hoofd leunend op de schouder van zijn
leermeester. Judas zit soms geniepig in een hoekje te kijken.
Tekst: Jean Penders (03-2007). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
